Een appelbeignet voor Inge

Inge voelt zich moe en ze heeft "aanslag" op haar tong van de medicijnen. Ik heb voor haar en Janneke (haar kamervriendinnetje geworden) een koffiebroodje en een appelbeignet meegenomen die ze vanavond lekker bij de koffie kunnen opeten. We hebben samen in het restaurant beneden even koffie gedronken. Tijdens het tweede bezoek, om 18.30 uur, is buurvrouw Bep meegegaan. Opnieuw hebben we, met Janneke en haar man, gezellig even koffie gedronken in het restaurant. We moesten wel even weg van de zaal omdat de overbuurvrouw van Inge net gepoept had, en dat was goed te ruiken. Er is verder niet veel meer te melden op dit moment.

Vandaag heb ik voor het eerst in mijn leven een witte was gedraaid. Ik heb wel een paar keer Inge moeten bellen of mijn sokken er ook bij konden (nee dus) en op welke standen/graden de knoppen moesten worden gesteld. Maar het is gelukt. Het resultaat hangt op het drooghek hier op de kamer. Robijnfris! Eindelijk weer mijn witte onderbroek aan. Die had ik al vier dagen aan en de gum om de sporen uit te wissen was op.